-
1 korze|ń
Ⅰ m 1. Bot. root- korzeń główny/boczny the main/a lateral root- splątane korzenie drzew tangled tree roots- potknąć się o wystający korzeń to trip over a protruding root- wypuścić korzenie to develop roots- zapuścić korzenie [roślina] to establish roots; to take root także przen.; [osoba, rodzina] to put down roots- wyrwać coś z korzeniami to uproot sth także przen.2. Anat. root- korzeń zęba/paznokcia/włosa the root of a tooth/nail/hairⅡ korzenie plt 1. Kulin. (przyprawy) spices 2. (początki) root- korzenie wszelkiego zła the root of all evil- sięgać swymi korzeniami czegoś to have its roots in sth- korzenie tej muzyki tkwią w jazzie this music has its roots in jazz3. (pochodzenie) roots- jego korzenie były w Polsce his roots were in Poland- □ korzeń przybyszowy Bot. adventitious root- czarny korzeń Bot. black salsifyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > korze|ń
-
2 Wurzel
Wurzel ['vʊrʦ̑əl] <-, -n> f\Wurzeln schlagen zapuszczać [ perf zapuścić] korzenie2) (Haar\Wurzel) cebulka f3) matdie \Wurzel aus 16 ziehen wyciągnąć pierwiastek z 16die \Wurzel allen Übels źródło nt wszelkiego zła5) wollt ihr hier \Wurzeln schlagen? ( fam) [czy] chcecie tu zapuścić korzenie?
Перевод: с польского на все языки
со всех языков на польский- Со всех языков на:
- Польский
- С польского на:
- Все языки
- Английский
- Немецкий